محمد (ص)

آفرین بر هنر وحی و پیمبر شدنت

بر گل چهره ی نورانی و دلبر شدنت

راز خلقت همه از باغ وجود تو شکفت

جان عالم به فدای تو ومحور شدنت

شب معراج گذر واژه ی قرب است فقط

ورنه یک معجزه کافی است به سرور شدنت

در حرا بودی و با عشق غزل می خواندی

آشنا بود صدا در شب رهبر شدنت

شهر علمی و علی باب علومت بوده

عالمان محو تماشای هنر ور شدنت

آسمان این همه زیباست ولی پیش رخت

ذره‌ای هست به هنگام منور شدنت

مطلع حسن خداوند و شکوه آیینی

خاتم راه رسول است پیمبر شدنت

رد پاهای تو بر عرش دلم می ماند

گر چه کفر است خدا گونه مصور شدنت