ریا کاران

با طن دین را رها کردندو ظاهر بین شدند             درپی فرعش دویدندو خدای دین شدند

غافل اند از امتحان و پرسش یوم الحساب               ادعای دینمداری چهره ای اندر نقاب

نامشان حاجی و آقا حرفه شان سوداگری       در پس هرمهرو تسبیشان بسی رسواگری

روی پیشانی نشان افتخار زهد و دین                      غافلانی در لباس حق پرستان مبین

با ریا فرشی زجنس بوریا پامالشان                         زیر فرش بوریا فرش زرافشان یالشان

در صف اول نمازو ذکرو تسبیح و دعا                         حیف از آن اعمال پوچ پر زنیرنگ و ریا

مرد عاقل خرمن خود را نسوزاند به نار             از گلستان کس نبینی تاکند یک دسته خار

دین فقط تسبیح و مهر و کعبه و سجاده نیست    الصلاه و السلام و ذکر یا سبحانه نیست

سعی در کسب حقایق کن نه سعی اندر صفا          خانه دل با صفا کن تا نگردی خانه را

دین و دل را یکصدا تقدیم صاحب خانه کن          از معاصی بگذر ای جان توبه ای جانانه کن

دل به دریای درون زن تاکه حلاجی شوی             تاچو منصوری به دارمعرفت حاجی شوی

                                                                                                                 غمین