سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        l مکتبخانه زندگی

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ جمعه ۱ اسفند ۱۳۹۳ ۱۹:۳۱ شماره ثبت ۳۴۶۸۸
          بازدید : ۴۱۱   |    نظرات : ۴۲

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        مكتبخانه زندگي
        كودكي  ره  سوي   مكتبخانه   شد
                        در   رهش  انديشه ها  زان  خانه  شد
        قصه ها  در  نزد  خود میگفت زان
                        رنج    بسیارش    تصور   شد   از   آن   
        گاه  مكتبخانه    حبس      پنداشت او
                         آن     معلم     را    عبث  انگاشت او
        گاه  گفتي  روز و شب در آن سرا
                          طفل ها   گردیده    با    چوب   آشنا
        هر  چه  نزديك  آمدش ترسي نهان
                          سوي   كودك  بيشتر  گشتي  روان
        اشك بودش همچو سيل از چشم او
                          مادرش  در   التهاب   از  خشم   او
        هرچه می گفت اي پسر نالان مباش
                          اين  چنين، از  جمله  بدحالان مباش
        گوش كودك كر شدش بر  هر كلام
                            نی شنیدی  از  پيام   و  یا    سلام
        عاقبت   بر   درب  مكتبخانه    شد
                           با   غمي   جانكاه  اندر   خانه    شد
         چند  گاهي  چون  گذشت از آمدن
                           پير    مكتبخانه   آمد    در     سخن
        گفت  درس  خويش  بهر  كودكان
                            اين  چنين بنويس خط و اين بخوان
        پس  حقيقت  آشكار   آمد  بر   او
                            جمله  زير  و  بم  به  كار آمد بر او
        سالها  بگذشت و او شد يك طبيب
                            نزد  مردم  شد  عزيز  و شد حبيب
        اينچنين  بگذشت  تا  بانگ  رحيل
                            نوبت  او  شد  به  سوي  حق وكيل
        باز نالان شد، باز گريان مي نمود
                            باز  شعر    كودكي  را    مي سرود
        باز  او  را  مير غضب    پنداشت او
                            باز  او،   غول   دو  سر  انگاشت او
        باز  گفتا  آتش  اندر  آتش است
                           باز   ترسيدش  كه  تن در آتش است
        چون نمي دانيم مقصد دركجاست
                          صد  خيال  باطل  اندر  ذهن  ماست
        باز همچون كودكان گريان شويم
                            از  چنين   رجعت بسي  نالان شويم
        بازپا پس مي كشيم از اين  مسير
                            باز  جان در جلد  خاكي   شد  اسير
        هر چه را در  وهم  زآنجا   بافتي
                           نخ  بكش  اين  جامه،   ورنه   باختي
        بايد   آن  را  از  درون شد آشنا
                           ورنه  در  خشكي  چه می دانی شنا
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3