سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        رخسار یار

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۳ ۲۱:۳۷ شماره ثبت ۳۳۴۸۵
          بازدید : ۵۳۳   |    نظرات : ۴۸

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        رخسار يار
        ساقي  و  ساغر  و  ميخانه  و  مست   
                       جملگي   دست   نمودند   به   دست
        تا  كه  رخسار ه   از  او  آيد   دست    
                       شايد  آن  نقش در اين جام  نشست
        آن   يكي  گفت  كه  رخساره  اوست    
                       نقش خود ديد چو رخساره   دوست
        ديگري  بر  لب  خود   خالي   داشت    
                        خال  خود   ديد  و  لب يار گذاشت
        نقش  ابرو   چو  به     ساقي   دادند     
                       سهم  او    بود   كه    باقي    دادند
        مي  و  ميخانه   چو    طفلان   آنجا       
                        نقش  مستانه   زدند  بر  همه  جا
        عشق    آمد   چو   سر  جام  رسيد       
                        جملگي پاك  نمود ، آنچه  كه ديد
        گفت    مستان  نتوان   رسم  كشند       
                        ساغر و  ساقي از آن  دست كشند
        مي  و  ميخانه   برون   از   هوشند     
                          هر  دو  از  روز  ازل   مدهوشند
        از   ازل  سهم   من  از    دنيا   شد      
                         رسم   رخساره ي   او  ما را شد
        صد جهان  بر سر كويش     بودم       
                          همه  دل  بسته ي  رويش  بودم
        چون كه هيچ ازمن و ما  نيست مرا       
                         از  من و ما به رخش  نيست مرا
        آنچه من نقش كشم از رخ  دوست     
                       نقش او باشد و خالص همه اوست
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3