سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 دی 1403
    26 جمادى الثانية 1446
      Thursday 26 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        پنجشنبه ۶ دی

        لاف حق

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ جمعه ۲۸ آذر ۱۳۹۳ ۱۶:۲۹ شماره ثبت ۳۲۸۲۳
          بازدید : ۴۱۳   |    نظرات : ۳۳

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        آن  يكي   لافي   زد   اندر    انجمن
                              حرف   ناحق  شد  برون  از آن  دهن
        تا يكي  گفتا كه  شايد   نيست  اين    
                            مُهر زد بر وي، كه احمق كيست  اين
        ديگري  تا  خواست  آيد  در سوال 
                               پس  خطابش كرد، كه اي نادان  بنال
        عاقبت   فرزانه ايي  در  جمع  گفت  
                              اين  سخن  را لاف بنمودي  تو جفت
        چون شنيدش حرف حق را آن دغل 
                             جامه  چاك  و  زانوان    كردي  بغل
        گفت  حال  ما  ببين  و  حرف   شقّ   
                            مي‌زند  آن  كس،   نمي‌داند  ز  حق
        چند خواندي  علم و  دانش  اي  پدر  
                             چند  داني   مرد  جنگ  و   شير   نر
        آن چه مي‌گويم در  اين  بزم  شبان     
                          رازها  دانم   هزار  از   اين   و   آن
        حرف حق را  گوشها  سنگين شوند      
                         كافران  كور   و   كر  و ننگين  شوند
        گفت  او  را  پير  فرزانه  بس   است   
                            اين  چنين  گفتن سخن از ناكس است
        اي پسر پس آن  زبان  در  كام  گير    
                           از  مي  حق  جرعه ايي  در  جام گير
        گوش   كن  تا  من  بگويم  حال   را  
                             صد سخن  گفتي  شنو  اين   قال  را
        من  كتاب  و   علم   ني   دانم  بسي      
                         من  به  درياي  علوم  همچون  خسي
        ليك مي دانم چنين حرفي  از  اوست      
                         حرف  ناحق  را نباشد ريشه، دوست
        حرف حق  همچون  درختي  استوار  
                            ريشه ها   در  خاك   مي دارد   هزار
        ازصداي  رعد  و از  طوفان چه باك   
                           از  زمستان ،   باد  پائيزي  چه   باك
        ريشه در خاك است وسر بر آسمان     
                        سر  بجنبد،   ريشه   ني   جنبد  از آن
        حرف ناحق بي‌ثمر، بي‌ريشه است     
                           بهر  كندن  بي‌نياز از   تيشه    است
        هر  زمان  بادي  وزد  از  يك طرف   
                           سر  فرود  آرد  به  سوي   آن  طرف
        گر چه  ظاهر  مي نمايد   شير    نر  
                             از  درون  خالي  و   پوچ  و   بي  ثمر
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        5