جای ابری تو

«جای ابری تو »
خالی مباد از برکاتت بهار من
سبز است در حوالی تو کشتزار من
وقتی که صبح با تو نفس می کشم خوش است
در عصر تو که می گذرد روزگار من
بعد از فصول مرگ به باغت رسیده است
تک غنچه خزان زده نوبهار من
درحسرت نوازش انگشت های توست
ای گوشت آشنا به طنین سه تار من
با اینکه سینه ام پر عطر و هوای توست
خالیست جای ابری تو در کنار من
دیوانه وار از همه در جستجوی توست
با رفتنت رسید زوال قرار من
تنها تویی به خلوت من راه برده ای
ای تو فراتر از محک و از عیار من
یک لحظه است لحظه پرواز روی خاک
وقتی که سمت چشم تو افتد گذار من
با آرزوی دست تو تا انتها رسید
دیگر رها شد از تن شاخه انار من
ابری برای بارش باران فرو فرست
وقتی نشست در دل تنگت غبار من