سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 27 آبان 1403
    16 جمادى الأولى 1446
      Sunday 17 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲۷ آبان

        یاس قشنگم

        شعری از

        سید مسعود حسینی (ثالث)

        از دفتر شعرناب نوع شعر دلنوشته

        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۳ ۱۵:۳۹ شماره ثبت ۳۰۶۲۵
          بازدید : ۴۹۴   |    نظرات : ۱۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مسعود حسینی (ثالث)
        آخرین اشعار ناب سید مسعود حسینی (ثالث)

        باغچه ای دارم آن گوشه  ،  کنار درب ورودیِ پلاک سی و هفت    نبش خیابان درختی
        دوچنار، در وسطش یاس قشنگم    که احاطه شده دربین، یک دوسه چند  شمشاد جوان
        صبحها به درختانش می دهم آب دل خوشم جمع کنم برگه خشکید ه شان را
        ساعتی غرق تماشای درختان باشم
        این چیست : یک پیچک سرگردان     آغوش گشوده برآن یاس قشنگم      پیچک زشت
        اولین روزکه چشمم به وجودش برخورد
                                                                 عهد بستم که به فردا نگذارم برسد انفاسش
        صبح فردا که بنا برعادت، بنشستم برآن یاسِ قشنگم
        دیدمش خرم ودلشاد پیچیده براو سخت
        بازکرده همه گلهای درونش     یاس قشنگم
                                                                 سخت برآغوش کشیده همه اجزای گیاهم   پیچک زشت
        نفسم بندآمد خون به مغزم فوران کرد و به یکباره گرفتم، همه شاخ وتن و برگ وگل و ریشه آن پیچک سرگردان را
                                                    ریز ریز کردم و ریختم همه جان وتنش را
        خنده ای نامشهود، مزه پیروزی ، حس خوب وخنک داشتن قوطی پپسی
        درتمام بدنم جان بگرفت
        شیطنت بازسراغم آمد      نگذاشت خوب براندازکنم یاسم را
        متهم بود    چرا سخت نبود، سفت نشد ، دل به آن پیچک سرگردان داد
        به جزا داده ام اش فرمان دگر        " آب ندادم به گیاهم درآن روزبلند "
        شب گرمی است نهیبی به خودم هم زده ام
           "مرد زیر این هرم هوای چهل وشش درجه تو چطور بی وجدان به گیاهت نرساندی یک قطره آب"
        چهل وشش درجه     چهل وشش درجه     چهل وشش درجه
        خواب خوش که چه آسان ببرد چشم ودل ساده من را
        صبح گاهان به هوای دل خود جهت دلجویی ظرف آبی دردست نزد آنان رفتم      سوت زنان 
                                                                                                                  سر به هوا
        ناگهان خشک شدم ، سرد شدم ، لبم از درد به یکباره به سمتی کج شد
        من که اورا کشتم
        همه شاخه وبرگ و تنه وریشه آن پیچک زشت
        که به دست خود من ریز بشد 
        همه سبز سبز بود
        لیک پیچیده درآغوش همه باغچه ام              پیچیده در آغوش همان یاس قشنگ
                                                    که شده باغچه اش
        باهمان  یاس و چنار و دوسه چند شمشاد جوان
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        7