مرا لبخند امروزت...

مرا لبخند امروزت
به دامان خیال انداخت
خیال کودکی هایم
و ترساندم صدای پای باد صبح پاییزی...
من آن طفلم
همان طفل دبستانی دیروزم
که از آغاز فصل مهر
چو هر برگ و گلی بر خویش می لرزید
همان طفلم که با خود
هر شب از ترس خیال ترکه فردای باد صبح پاییزی
تکرار می کردم
خط به خطِ صفحه های زرد فصل برگ ریزان کتاب درس دنیا را
من از لبخند امروزت
هراسانم
که چون دیروز
از آغاز فصل مهر
ترسانم
همان طفلم
که هرچه گفت استادم
نفهمیدم
چرا آغاز فصل مهر
آغاز فصل برگ ریزان است...