سوار ناو اقیانوس پیمایی...

سوار ناو اقیانوس پیمایی
مسلح با دو چشم ناوک اندازی
شبی لنگر به اقیانوس آرام دلی انداخت
و طوفان عظیم عشق برپا شد
چو بر عرشه برآمد
عرش لرزان گشت
و اقیانوس در گرداب چشمی غرق شد
آه تلخش ابر شد، بارید
اشک شوری
ریشه لبخند را از روی لب خشکاند...
و آن سردار فاتح بود
که چون بر ساحل قلبی قدم بگذاشت
فرمان داد
به ویرانی دژ هایی
که راه عشق می بستند...
سپاه عشق فاتح شد
و سردارش
به روی ناو اقیانس پیمایی
مسلح با دو چشم ناوک اندازی
شبی لنگر برآورد و در آن سوی افق آرام
پنهان شد