رقص ساحل

تو  ای پرنده ی تنها ببین دو چشمانم

به عشق چک چک باران همیشه گریانم

بیا و پلک دلم را چو پنجره وا کن

چو رقص ساحل دریا چو موج می مانم

هنوز عشق پریدن به بیکران دارم

ببین که قصه ی تنها پرنده می خوانم!

قسم به غنچه ی دلها قسم به آزادی

که عطر شاخه ات ای گل به دل می افشانم

بیا و همسفرم کن به شهر رؤیاها

بیا که چهچه ساحل نشسته بر جانم

هنوز راز دلم را به جاده می گویم

در این ترانه ی باران،در این دو چشمانم

کرم الله کریمی آبدانان