تو از رومی من از زنگم

تو از رومی
من از زنگم
بزن چنگی
که دلتنگم
من از زنگم
همان وحشی
که روزی رام مه رویانِ رومی شد
همان روزی که داغ عشق بر پیشانی دل نقش می کردند...
تو از رومی و می دانی
کدامین برده را باید
در این بازار مکاران
برای خویش بگزینی
تو از رومی
من از زنگم
ولی برده فروش مست
چو بر می داشت
ز پایم بند
به گوشم حلقه ای آویخت
که رویش جمله ای حک بود
که عشق
ای زنگی عاشق
چنین بی رنگِ بی رنگ است