بعدازظهر عاشورا (مصادف با 30 خرداد سال 1373) در صحن سرای رضوی بودیم که صدای مهیب انفجار از داخل حرم همگی را سراسیمه کرد و در پی آن ده ها کشته و زخمی... وقتی به خود آمدم این ابیات را در چنته داشتم که در زیر می آید.
توضیح: ابیات به زبان بین المللی اسلامی یعنی عربی است و ترجمه هر بیت زیر آن نوشته شده است.
صلّي الاله علي بيوت زارها
من في السّماء و في الثّري اخيارها
خدا درود فرستد بر خانه هایی که کروبیان و خاکیان زیارتش می کنند.
والشّمس لازالت تقبّل بابها
ما لاحت او راحت تطوف مدارها
و خورشید آنگاه که برمی آید و بار می بندد آستانش را مي بوسد و بر مدار آن می چرخد.
تبّت يدا المتضامنين لعَدوهم
من فرقة تاهت و كاد بوارها
شکسته باد دست هم پیمانان به دشمنی شان، از گروهک سرگشته ای که هلاکش نزدیک است.
تباّ لشيعتهم اذا هم اوقدوا
نارا علي روض صفت ازهارها
نابودی برای پیروان شان باد! که آتشی افروختند بر بوستانی که شکوفه هایش به درخشش افتاده است.
لابوركوا من قذفهم نار العدي
في بهجة تهوي الفؤاد مزارها
مبارک مبادشان که آتش دشمنی در باغی افکندند که دل هوای زیارتش را دارد.
ياويلهم شلّت نعامتهم بما
شنّو العداوة في الوري بشنارها
وای بر آنان! افلیج شوند! بخاطر عار دشمنی که در خلايق يوراندند.
فتهتّكوا حصن الاله بمشهد
في مأمن جبريل تحرس دارها
دژ الهی را در مشهد هتک حرمت کردند در امانگاهی که جبرئیل نگهبانی خانه اش را می کند.
تلك القنابل فُجّرت مابالها
لم ترم قطّ صهايناً بشرارها؟
آن گوی های آتشین که منفجر شد چه بودشان که شراره آن دامن صهیونیست ها را هرگز نگرفت.
لهفي رؤسا كالشّموس سواطعا
و كواكب انتثرت اري اطوارها
واحسرتا بر آن سرهایی که مثل خورشید درخشنده بودند و ستارگانی که پراکنده شدند و حرکات شان را می دیدم.
ابكي اياد بالدّعاء قد اعتلت
فكأنّني اسمع لها اذكارها
بر آن دستانی می گریم که به دعا بلند شده بودند و گویا ذکر هاشان را هم می شنیدم.
فتطير في جوّ السّماء مطوّفا
طوبي لها بمطافها و مطارها
پس در جوّ آسمان به پرواز درآمدند و بر گرد ضریح طواف می کردند. خوشا طواف شان و خوشا پروازشان!
اشكو الي اللّه الجليل كآبتي
من امّة ماحمّلت اوزارها
به خدای بزرگ اندوه خود را شکایت می برم از دست امتی که چه بار گناهی را بر پشت کشیدند.
يا ربّنا نرجو رضاك و رأفتك
و نلوذ عفوك من جحيم و نارها
ای پروردگا ما امید رضایت تو را داريم و به عفوت پناه می آوریم از جهنم و شرار آتشش.
«الاثنين ـ عاشوراء ـ 1415: 30 /خرداد/ 1373 مشهد»