غزل ناب

تامست می کهنه ی در خم شدم ای دوست

باهروله در هلهله ات گم شدم ای دوست

هذیان لبم راوی عشقیست جنون زاد

یاباز گرفتار توهم شدم ای دوست

کی گشته فراموش من ان خاطره ی تلخ

ان روز که تبعیدی گندم شدم ای دوست

تاخواندم از ایینه گذشتی زخطایم

ازشوق وطن پر زترنم شدم ای دوست

برشاخه ی زیتون دلم تا که شکفتی

سرسبز به اعجاز تکلم شدم ای دوست

با این غزل ناب که تقدیم تو کردم

محبوبترین شاعر مردم شدم ای دوست