سال های لعنتی

بند بند انگشتان گره خورده

به میله ی این بند لعنتی

وقتی که صدای زوزه ی زنی

از پشت دیوار می آید

شلاق می خورد باز کتف چپم

کاش مو خوره هایم

رو به آسمان دهان باز می کرد

وابرهای بارانی را می شکافت

تا نور صدای

جیرجیرک عفریته را خاموش کند

جوانه زده پاشنه ی ترک خورده

پیچیده به دور گردنم علف هرز

وقتی که گریه می کنند گوش هایم

زیر فشار دست ها

سیزده سال است

بی قید وبند درهای کمد را بسته اند

به روی لبخند کودکانه ام