عيد !

كمي تلخ است...

ببخشيد اگر خاطرتان مكدر مي شود...

....................................................

باز عيد آمد و دل ام خون شد

ظلم در لايه هاي پنهاني

يادي از بچه هاي شين آباد

ديدن خنده هاي شيطاني

يادي از كودكان كار و ستم

ياد بي خانمان خانه به دوش

آتشي در دل چو سنگم زد

مرده گويي به دل،فغان و خروش

چشم هاي زن  خياباني

عاري از شهوت است، مي دانم

زير_ شلاق_ هرزه باد_ ستم

-نغمه هايي به مهر، مي خوانم-

آسمانم گرفته و ابري ست

دل من در هواي  باران است

يادي از شيرهاي خفته به خاك

عيد نوروز، عيد ياران است

قلم ام با زبان دل، جاريست

رنگ خون است و سرخ، مي دانم

با زباني كه سرخ و خونين است

نغمه هايي به عشق مي خوانم

باز عيد آمد و دل مادر

در ميان سكوت، مي لرزد

كودكي رو به آسمان ، چشمش

عرش هم زين قنوت، مي لرزد

باز عيد آمد و دل ام خون شد

باز آن غصه هاي تكراري

بغض هاي پدر كه مي ماند

در گلوي زمانه  انگاري...

1392/12/21

كرمانشاه

پ.ن.

عيد شما مبارك... البته پيشاپيش...