در نگاه آخرش خندید و رفت

در   شـب بارانیم  ،  بارید  و رفت

غصه ها را با دلـم  تابید و رفت

در   طلوعی چون مسافر سر زد و

در غروبی بار خود پیچید و رفت

عشق بود و مهر بود و همچو ماه

 نور افشان در شبم تابید و رفت

سالها   دلــدار بود و  راه  نیک 

بهر دلبندان خوش سنجید و رفت 

دست هایش عطر گندم زار   داشت

 چشمه بود و سالها جوشید و رفت

 تا «الف»گشتیم ، قامت «دال» کرد

گر چه آخر «دال»  ما را دید و رفت

عاقبت جام  وداعی تلخ را .....

در  نگـاه گرم خود نوشـید و رفت

در هــجوم  دیـده های  اشک بار

  چشم های خسته اش پوشید و رفت

تا بدانم  گریه کردن  خوب نیست

 در نگـــاه آخرش خندید و رفت   

=====

امروزآخرین نفسهای متبرک مادربزرگ با تبسمی توام بود

خدا رحمت کند تمامی پدر بزرگ ها و مادربزرگ هایی

که الگوی صداقت وصفا و صمیمیت بودند....

سپاسگزار نگاه تسلا بخشتانیم