بداهه در مشاعره

سلام و درود به دوستان عزیز

در پست مشاعره مثنوی  سرکار خانم آنا پور تقی (ضمن تشکر از ایشان و کلیه اساتید حاضر درپست های مشاعره ) بداهه هایی آورده بودم که پس از جمع بندی و ویرایش به شکل زیر خدمتتان ارائه میگردد:

سری دارم که سودای تو را دارد در این وادی

دلی دارم که میــــــــــخواهد کند هردم زتو یادی

اگر بر گردنم مــــــهرت نشسته چونکه مجنونم

تویی لیلای من ای دل زهجرت بین که پر خونم

تمـــام هستی ام با توست ،بیا تا  همسفر گردیم

وگرنه بی مـــــن و بی تو ،بدان بیچاره تر گردیم

دمی با عشق من خو کن دلم با تو چو دریا شد

زروی نـــــــــــــــاز گلگونت شمیم مهر پیدا شد

دلا دیــــــــوانه ام دیدی ،ولی بر من تو خندیدی 

بگفتی عالــــــــــــمی داند ،که از دنیا تو ببریدی

زاســـــــرار دل خورشید ،دلم یکباره غوغا شد 

گمــــــــانم فصل نور آمد ،جهان یکسر مهیا شد.....