بی نام

امروز که از بهار جاری شدم

دل به به زیباترین سرشت سبز شدن رسید

و من خالی شدم از سکوت تیره رنگ

ودر یک طلوع تبدار و سبز

  صبح را دیدم

و دوست را شناختم

و به خورشید اشاره کردم

و تازه شدم از مستی

و سرمست شدم از زندگی

به سراغ عشق خواهم رفت

خواهم دانست خانه اش را

کنار کاج پیر

کنار سرسبزترین حس زندگی

کنار بارانی ترین روز خدا

و من بهاری ترین مرد زمین خواهم شد         در یک حس ب------ی انتها

ود امتداد یک جاودانگی از روی پلی

به خدا خواهم گفت

دوستت دارم

به راستی خواهم رسید

من عاشق شده ام واژه هایم دیگر اعدام نخواهند شد در تیرگی یک شب

امروز بیدارم           امروز               بهارم          سبزم

                             و عاشق................................................................................................

                        تقدیم به فاطمه رها که بهار و دوست داشت عشق و دوست داشت مستی رو دوست داشت

خودش ببخشه اگه خوب نبود

چون آدم باید تو حسش باشه

ولی حس من وجود بامحبت خودش بود