نور وجود

نیمه شب نور وجودت بر دلم تابیده شد

بر مشامم عطر روح افزای تو تابیده شد

مست گشتم آن چنان لبـریـز عشـق

دلبر طناز عشق پهلوی من خوابیده شد

رشته های عشق را نازم چه میباشد بلند

رشته باریک عشق با فکر من تابیده شد

چـون نـمودم عشـق را مـهمـان دل

بی تامل واژه مجنون به من نامیده شد

در حقیقت آن کسی که میزبان عشق شد

قدر مطلق بهترین هدیه به او بخشیده شد

سا قیا یک جام دیگر ده مرا ازآن شراب

مرغزار این دلم با گلهای عشق با لیده شد

یا که من دادم به تو، یاکه بردی دل زمن

دلبرا هر چی که بود زعشقت دلم شوریده شد

عشق را دادی من و، صبر مرا بردی زکـف

کـوه صبرم دلبرا از عشق تـو پـا شیده شد

یارب این گمنام عـزلـت مینماید اختیار

در پناه لطف تو شهرت مـرا نـامیده شد .