من پر از ماسه وبیابانم

من پراز ماسه وبیابانم برف وباران کشت کم دارم

قرض کردم تمام دوزخ را گندمی از بهشت کم دارم

من کویرم که خواب می بینم مملو از باغهای انگورم

سرخ وزرد وسفید مثل بهار کاج ونارنج کشت کم دارم

مشق شبهایتان همه روشد آسمان مرا ورق نزنید

من خداوند خوب تقدیرم دفتر سر نوشت کم دارم

جانم از منبر شما سرشار قلبم از مسجد شما روشن

من کلیسای عیسوی هستم دوسه دانه کنشت کم دارم

من بیابان روشنم امازیر شلاق داغ تابستان

مثل فواره های خون شده ام زخم یک پاره خشت کم دارم