طواف عشق

تا بکی از غم تو بی سرو سامان همه شب

گفتن غـم به دل و، دیده گریان همه شب

اگرم خواب مـرا لحظه کمی بر گـیـرد

یاد گیسوی تو آن لحظه پریشان همه شب

تار گیسوی تـو با رشته عمرم گـره خـورد

گر زنی شانه به گیسو بدهم جان همه شب

یـاد آرم بـه خیال، صـورت زیبـای تــورا

دیده ام رنج دهد، نور درخشان همه شب

گـر مشامم بـه تصور شـنود بـوی تـورا

بسترم غرق شود لالـه وریـحان همه شب

درطواف حرمت مِحرم باعشق شدم 

گفتن تلبیه باخار مغیلان همـه شب 

کر تو باور نکنی حال مرا باکی نیست 

ناظرم هست یکی مرغ خوش الحان همه شب

گشته از آتش عشق این دل گمنام کباب

بار عشق میکشد او، بادل بریان همه شب

د

ی

د

با