گل صحرایی

گل صحرایی

دلم می خواد از این دنیا ، بمیرم تا دلم پاکِ

بریدم خاطراتم رفت ، به زیرِ تله ی خاکِ

***

تک و تنها دلم بی تو ، تو گورستان شدم مهجور

کتابِ عشقِ دیروزم ، کفن پوشیده شد در گور

***

کنارِ صخره های سخت ، یه گل صحرایی روییده

او تنها سر پناهِ من ، به بی مهری دلت چیده

***

چرا ساییدی برگش رو ، چرا هرسم در آوردی

آخه من دورم از دنیات ، حسودت شد تو نامردی

***

اگه صد ساله عمرت شد ، شرابِ مرگ می نوشی

تو دریا آسمون هر جا ، لباسِ کوچ می پوشی

***

ببین یک ذره خندیدن ، یه عبرت واسه دیدارت

اگر دیر اومدی بازم ، همین دل میشه غمخوارت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 10/11/1392