چارقد

ببافو چارقدو از بهر لیلی
که ریسمونو چو اشکو داره خیلی
شوم آواره کوه و در دش
نمیدونوم به مو او داره میلی
غم
نيا روزي به روز مو نشيني
غم و درد دل مو ره بوینی
در اين آشفته بازار زمونه
الهی داغ دل هرگز نوینی
مجنون
عزیزم درد مو درمون نداره
دل مجنون موره بیقراره
به کوه و دشت و صحرا نی زنوم مو
که آهوی دو چشموم انتظاره
نی زنوم
به صحرا نی زنوم نیزار بوسوزه
تمومه گله ها چشموش بودوزه
بباره کوه و صحرا از بر مو
که پائیزه بهارو این چه روزه