عنوانش با شما

دارد دلــــم از عنبـــــر زلفـــت گلــه چندان
چون کــــــرده به زیر خَم خود ماه تو پنهـان

از خنجــــر ابروی تــــو شــد کشته دل من
در زیـــــر غـــــم خنجر تو شـــادم و رقصان

هرگز نخـــورم غم اگــــرپسته گران شـــــد
تا هست مــــرا چون لب تو پسته ی خندان

آن رشتــــه ی دندان تــو در این صــدف تنگ
طعنـــــی بزند بر صـــف هر لؤلؤ و مــــرجان

ازقامـــت مست تـــو شده پست قــد سرو
یـــوسف به جمـــال تو شـده خیره و حیران

از بس که زدی چوبـــه ی هجــر گوی دلم را
زخمی شده این دل دگر از زخمه ی چوگان

یک جملــــه ز وصـــــل سخن بگــــــــــو تا
گــــردند فنــــا در قدمـــت جملـه ی جانـان

گفتـــم چو بیایی غزلی بـــر تــــو بخوانــــم
کاری است عبث چون ببرم زیره به کرمـان

شاکر بود آن کس که به درد تو اسیـراست

کافر بود آن کس که کند فکر به درمان

از دوستان ناب شعر ناب میخوام برای شعرم عنوان انتخاب کنند /تشکر