نقاب

گهی به کوه می روم ، گهــــی به آب می زنم

فاصله ی عشـــق تو را دائم رکــــاب می زنم

گهی که ناله میـــــزند پشت خیـــــــال من قدم

پنجره را می بندم و خود را به خواب می زنم

درلابه لای باورم همـــــواره  شــــور می زنی

مظراب سنتور تو را به اضطراب می زنم ..!

کشیــــده ام دور خـــــودم تــــرانه ای از آرزو

اگر تو باورم کنی ، چـــــنگ و رباب می زنم

بیا کنار من ، بیـــــا ، که شــــب دراز می شود

سحر که دیر می رسد ، سر به کتاب می زنم ...!

به گردی رخت قـســــــم که من زلال می شوم

به غنچه های دامنت عطـــــر و گلاب می زنم

تمام اشتیـــــــــــاق من دراین نوا خلاصه کن

که بی تو هیچ می شوم ، دل به سراب می زنم

دوستان و اساتید محترم این شعر را شب که گذاشتم همینکه رسید اینترنتم قطع شد و دیدم که نسخه ی قدیم شعر گذاشته ام با عرض پوزش اصلاع می کنم