نکن از کوی ِ خود طردم

چه شوری می زند قلبم که شیرین می شوی هر دَم

توئی درمانگرم شب ها  ولی افزون کُنی دردم

چه تکرار ِ غم انگیزی ست از چشم ِ تو افتادن

نمک پاشی نکن زخمم ، نکن محتاج ِ نا مَردَم

تو تعبیر ِ تمام ِ لحظه های ِ  ناب ِ  بارانی

و من در جوشش ِ خورشید ،همچون یک دَمی سردم

سپهر ِ سینه ات شایان ِ پروازی دل انگیز ست

دو بال ِ عشق ِ من باش و نکن از کوی ِ خود طردم

تو شبگیری و شب تازی و من شب ناله ای شیدا

مدار ِ عاشقی دور ِ  تو  و من  دور ِ تو  گردَم

92/10/15

  دلشید