جنگ نیست

همه جا سایه ست ، نه سایه آسایش

که سایه گرد و غبار نابودی

و باران گلوله می بارد

موشک ها شخم میزنند گویا همه هستی را

نمیشود دگر شنید ریتم موسیقی،صدای گلدسته،آوای قناری را

صدای جنگده ست بر فراز شهر

که میشکافد ، فرو میریزد دیوار صوتی را

و فرو می افتد بمب ها

بر پیکر کشورم

و سربازانی هیولاگون

که بر پرچم میهن رژه میروند

و میدرند حریم های انسانی را

و چه جنون آمیز دم میزند از آزادی

آزادی از چنگال استبداد

چه آسان پرمیکشند میلیونها زن و مرد

و من میپرم از خواب

چقدر خوشحال میشوم

از اینکه ، جنگ نیست