دلتنگی

نمی دانم دلم صد رنگ گشته

برایت آنچنان دلتنگ گشته

نمی دانم کجایی در چه حالی

نگویی که دلم از سنگ گشته

غزل خوانان غزل ها می سُرایند

غزل هایم به پایت لَنگ گشته

دلم ظاهر به آرامیست ولیکن

ندانی که درونش جنگ گشته

نگاهم تا ستیغ کوه رفته

ولی مانند آب بیرنگ گشته

سخن کم گویم و در راز گویم

که حرفهایم همه آهنگ گشته

برایت بهترین ها را بخواهم

که قلبت از وفا یکرنگ گشته

همه افکار من در این غزل بود

دو دست و فکر من همرنگ گشته