شد قضا

تا خم ابروی جانان را بدیدم ، شد قضا
ناز او را چون خریدم ، دل بریدم ، شد قضا

بر در میخانه بگذشتم ، رفیقان ناخلف
از قضا پیمانه ها را سرکشیدم ، شد قضا

گنجۀ پیدای خورشیدم تماما مشتری
سجده در محراب خونین چون تپیدم ، شد قضا

باده خواران من قضای قربتم را می خرم
از همین حالا بگویم ، بوسه چیدم ، شد قضا

بخت من لیلائی و لیلای من در فتح غیر
سینه چاکم رخت خود را چون دریدم ، شد قضا

آفرین بر دلبرم در خانه بودی چون ورید
غیبت خود را بدیدم چون رسیدم ، شد قضا

می روم تا نام خود را در زمانها بشکنم
نام بی نامش در این سامان شنیدم ، شد قضا

آفتاب صبح دیدم دولت طلعت گشا
از رحیقش چون چشیدم آرمیدم، شد قضا