شــعر من

رمز فلک طـــــرح نهان شــعر من

آتش دل ســــوز زبان شـــعر من

خامه به مهـــــمانی دل می برم

کو شنود از دل و جان شـــعر من ؟

ناسره را از ســــــــره بـر می زند

تیزی پیکان زمان . شـــــــــعر من

کم به سخن لیفه ی نازک کشید

تیغ زند جسم بیان شــــــــعر من

شعله ی اندیشــــه کجا می برید

خسته شد از شرح عیان شعر من

قامت مقصود دل از غم شکست

خم شده  افتاده چونان شعر من

لاله به تقسیم خزان شد مـــلول

خیز که خز گشته روان ،شعر من

قـــدرت آواز من آرا گــــــــــــرفت

در خم مژگان جـــــهان شعر من

چون به فلک ســـر نزند  باورم ؟!

از ته دل نعـــــره زنان شـــعر من

دایره میل تو انـــــــدازه نیست  

تانشود خارج از آن شــــعر من !