آه مولا ...

آه مولا ...

چگونه تو را بسرایم

که روزهای سرآغاز فصل تو

خودم را گم می کنم

کجای خاک پنهان شده ای ؟

پشت کدام تپه ؟

کدام خیمه ؟

در خودم ذره ذره آب می شوم

بی صدا تر از همیشه

بی صداتر از خنجری که تا نیمه از گلو گذشت

...

تکیه ها و سقاخانه ها

همه جا بوی تو را حس می کنم

در اضطراب " هل ناصر من ینصرنی "

آمده ام

تا نگاه آسمان همیشه آبی باشد

....

***

درسینه هوای باران داری

آرامش شبهای بیابان داری

در موسم دلتنگی خود ، باز ای دل

انگار تو هم شام غریبان داری