شهر بانو

روز عاشورا  سراسر نینوا غمخوار بود

لرزه ای از سمّ اسبان بر در و دیوار بود

خیمه های آل طاها عرصه ی گردن کشی

شهر بانو وحشتش از حمله ی اشرار بود

دختری از خیمه ها وحشت زده بیرون دوید

گوشواره بر تنش از مه وشی سرشار بود

درّ غلطان  در بناگوشی ی طفلی خرد سال

ظالمی شیطان صفت را کشتنش افکار بود

تیغ تیزش در هوا چرخان ولی اندر زمین

شهربانو دیده اش از اشک غم ، آزار بود

چون به خون غلطید کودک خیره مروارید را

رنگ های ارغوان بر لاله گون رخسار بود

قلب مروارید خون شد زین همه نامردمی

در کنارش شهربانو نازِ ناهشیار بود

از کتاب شهر شعر