گفت و گوی مادری خسته از ایثار با پروردگار

مادری غمگین و افسرده در کناری چشم به آسمان دوخته وچون ابر بهاری گریه میکرد.

او با خالق خود چنین گفت:

خدایا خسته ام از این همه ایثار و فداکاری

میخواهم به نزد تو بیایم و در کنار تو مهربان،به آرامش ابدی برسم!!

مادر پس از گریه های فراوان به خواب رفت.

در خواب پیرمردی با موهای سپید ، چهره ی زیبا و قامتی بلند با لباسی سفید دید.

پیر مرد مهربان اشاره به مادر کرد و او را نزد خود خواند

او را به کنار دو قبر برد و ناگهان درب یکی از قبرها باز شد

پیر مرد گفت برو مادر

مادر از او پرسید کجا؟؟

پیر مرد با مهربانی به او پاسخ داد :درون قبر،

مگر نمیخواستی به آرامش برسی پس برو.

مادر در جایش ایستاد و آهی کشید

گفت : نمیتوانم.

پیر مرد پرسید :چرا؟؟

مادر ناگهان به عقب بازگشت و با چشمانی گریان گفت:بچه هایم.

تقدیم به مادر مهربانم که در،دستانش گرمای خدا را میتوان حس کرد.