مردي همين ديشب از شعر من تا خورد

مردي  همين  ديشب, از شعرمن تا خورد

تا اينكه غم را ديد  در صفحه اي  جا  خورد

يك  ناگهان  آمد  , ناگه  ز  من  رد  شد

سرمشق _ شعري  شد, در دفترم  لا خورد

آماج_ دردي شد , غم  از تنش  روييد

يك  برگ  پاييزي , عاشق  شد  و ها خورد

داغ  از  بهاران  شد  , در ذهن  _تبدارش

روزي درختي بود,برگي كه هي پا خورد

تا  قاصدي  آمد , گويد  نشان  من

صد  تبصره  آمد , الا  و  اما  خورد