منتظر بودم بیایی سوی دامم ای عزیز

منتظر بودم بیایی سوی دامم ای عزیز

تا بگردی در بغل آهوی رامم ای عزیز

روبروی دیدگانم جوخه ی آتش بپاست

بوی غم دارد فضای صیح و شامم ای عزیز

خاک دنیا را قیامت جمله بر سر می کنم

گر نگیری از رقیبان انتقامم ای عزیز

گفته بودی در غزل گاهی زمن نامی مبر

شاه بیت شعرهایم را چه نامم ای عزیز

تازه فهمیدم که از مهر تو عاشق گشته ام

بی توچون مصراع شعری ناتمامم ای عزیز

خیره گردیدم به مستی در برچشمان تو

تا بفرمایی جوابی بر سلامم ای عزیز

باده ی شوقم ز شیدایی بلا گردان شود

زهر اگرآغشته بنمایی به جامم ای عزیز

شاهدی کز درد عشقت دارم از کف می روم

یا که درمانم بکن یا کن تمامم ای عزیز

گر نمی دادی به پیغامم جواب از روی مهر

واژه ها گم گشته بودند از کلامم ای عزیز

عاقبت از بی قراری در بدر دنبال تو

خاک عالم طی شود درزیر گامم ای عزیز

ای عسل آب حیاتم در لب شیرین توست

آرزو دارم برآید از تو کامم ای عزیز...