قرار در پرلاشز

به صادق هدایت

...............................................

در عصر داغ  جمعه ی تابستانی

آن زمان که انسان

در لاک خود فرو رفته است

در "پرلاشز"

با تو قراری می گذارم

تا با چوب به دست های وَرَزیل

"دانتون" را

به هیاهوی کافه های پاریس بکشانیم

تا شاید میان خالی شدن جام های شراب

 با نعره هایش

خواب را از سر بشریت بپراند

و گوهر مراد را

نشانمان بدهد.

زندان باستیل

پر شده از آزادی

و من

سرگردان تراز همیشه!

نشانی کافکا را از تو می گیرم.

من چندمین نفر از ستون ِپنجم ِدشمنم؟

که چون " گاو مش حسن"

هر روز با خط یک مترو

از تجریش تا کهریزک

به شرط چاقو

یونجه نشخوار می کنم

و بوگیر کفش و باطری قلمی می فروشم.

خط یک مترو

پر از آزادی شده است

و ما نشخوار کنان

بر جاده ای نمناک

از تجریش تا کهریزک

دنبال حس گم شده ای می گردیم.