دل من را پس بیار

درشبی مابین ترس و انتظار

در نگاهی پراز اندیشه ی درد

دل من گم شده است...

و صدایم به وسعت اندوه پی آن می گردد

شاید آن دل

مانده باشد در پس یک کوچه ای خیس از غرور

یا که ما بین دو سنگ سختگیر

یا میان شاخه های  سرد باد .

 در گلوگاه غمی  افتاده  یا.....!

من نمی دانم کجاست

گرتو دیدی دل من را هر کجا ....

زیر آواری به اندازه ی درد

روی دیواری بلند از آه سرد  

این نشان من بی دل  :

یک اتاق و یک چراغ و یک حصیر

 کلبه ای شعرونگاهی بر مسیر   

روبه روی  باشگاه انتظار

دل من را پس بیار........