خنجری بر کشاله ی رانی

پروا ناکرده برچارسوق

پَکی از کلام میخرم  ،

می خوانم ،

میخورم

...

از ظرائف منگِ تنگ

 ،تا رعایت گل واژگان پیر

تربیت " گور خوانی " و

تلاطم شوری بی شعور .

...

چه غریب

به قربت درود می فروشم

و چنگ های من

بی زخمه مینوازند ...

...

نه سلفژ حکومتی ام

نه نفخ سیراب چرمین ادبستان کشک ،

خواب را از چشمانم نربود

تنها

رفتن تو از قاب پنجره

آزارم می دهد ...

...

از قاب من مرو ...