خسته ایم

از زمینت خسته ایم ، آن آسمانت باز کن

بال و پر بشکسته ایم ،آن کهکشانت باز کن

از تو دوریم وزاحوال دل تو بی خبر

سوی مجنونان بیا و اندکی هم ناز کن

آرزوی اهل دنیا دید رو در روی تو

با هنرهایت بیا و کوک بر این ساز کن

سالها در آسمانت خیره این چشمان ما

پرده از صورت بیفکن،سوی ما پرواز کن

گرچه بسیارند اطرافت،محبان روز وشب

اندکی را هم بیا و کوچکان دمساز کن

نیست در آیین درویشی نزاع وگفتگو

خود بیا وگفتگو با جمله اهل راز کن