نگاه نافذت.....

نگاه نافذت در من اثر کرد                      غمت را در دل من بیشتر کرد

نمی دانم چه رازی بود در آن                  که عمری عاشقش را در به در کرد

هنوز عطر نفس های تو باقی است           بهار,انگاراز کوچه گذر کرد

تمام سبزی باغ جوانی,                         به علم کیمیای خویش زر کرد!

از آن پس, میوه ی آرامش و صبر,          ز باغ خاطرم گویی سفر کرد

پس از یک عمر,تقوا پیشه کردن ,            تمام باورم را بی ثمر کرد

سر از چاک گریبانش بر آورد                  شب تاریک مان را چون سحر کرد

اشارت های ابرویش چنان بود                که دل,آن درس را فورا زبر کرد!

همیشه جای او خالی است این جا            اگر چه طبع,را صاحب هنر کرد

کلام خالی از معنای ما را,                        به لطف اسم و رسمش معتبر کرد

نمی دانم بهار دیگری هست؟!                    و یا با من وداعی مختصر کرد!

چنین باشد حدیث عشق,بی شک                که آتش در میان خشک و تر کرد