ماه من

رفتي وكاخ دلم ويرانه كردي ماه من

اين دل سرگشته را پروانه كردي ماه من

سوختم چون لاله از داغ غمت من سالها

گريه هاي شمع را افسانه كردي ماه من

بعدآن ظلمي كه ديدم ازتو اي نامهربان

قصداين بام ودرو كاشانه كردي ماه من

با خدنگ تيز مژگانت شكارم كرده اي

يك شكار در خور شاهانه  كردي ماه من

از شراب كهنه ات جامي بنو شانم به مهر

باز پا بندم دراين ميخانه كردي ماه من

گر گرفتم، سوختم، ساقي به فريادم برس

آتش سوزان دراين پيمانه كردي ماه من

از دل (فاني)مگر غافل شدي، آخرچرا؟

عشق را تقديم آن بيگانه كردي ماه من