**ترانه باد سرگردون**

تو صدای خسته ی من،  ردّ ِ سر گردون باده
اسم ِ تو وقتی می پیچه، از سرم خیلی زیاده
اسمتو به باد دادم، جای اون عشقمو دزدید
راز ِ وابستـگیمونو،  از  لبـای  بستـه  فهمید

راز ِ من با تو یه شعره، رو لبـای وحشی باااد
یکی  از دل ِ سیاهی، واسَمون  شبو فرستاد

گفتن این سایه ی مرگه، به ستاره دل نبستم!
دنیا  رو به روی من شد،  عشقو توو خودم شکستم!
حالا من مثه یه سنگم، حالا من یه جسم ِ بی جوون
از همـه دنیـا بریـدم،  مثـه ابـرای پـریـشون

راز من با تو یه شعره، رو لبای وحشی باااد
یکی  از دل ِ سیاهی، واسَمون  شبو فرستاد

داره توی باد میره قاصدک خبر بیاره
کسی از رازی که دارم این دفه خبر نداره
عشق و نفرینو  دو  دستی ، دست قاصدک سپردم
شاد و غمگین  تو دل ِ باد واسه کی صد دفه مُردم؟

راز من با تو یه شعره، رو لبای وحشی باااد
یکی  از دل ِ سیاهی، واسَمون  شبو فرستاد

ترانه سرا:آمنه نقدی پور