احساس غریب....!

به نام خداوند صدف

من  حسِ  غریبِ  بی سر انجام شدم...

با  روشنی  نگاه   تو   ،    خام   شدم!

بردی   ز   تنم   ،  غبار   هر      دلتنگی

انگار ؛  برای    گریه    ابهام      شدم...

یک کبوتر از عشق کمی دور شده است

تا جای نشستنش شوم  ، بام   شدم....

صید  غم  و  غصه  کار   آسانی   هست

بنگر که  به  راه    غم    او    دام  شدم....

در  کشور  بی    کسی     گرفتارم     من

آری!     غریب و خسته    ، ناکام  شدم...

برگرد  و  بیا !    دوباره     احساسم     کن

من ،حسِ    غریبِ   بی سرانجام     شدم......!

پ.ن یک:

بر قامت تنهایی ام ،

میخی بکوب!

شاید از این تنهایی...

سر در آورد!

                           ""حاج سید فکری احمدی زاده ( ملحق)""

پ.ن دو:

تقدیم به کسی که هنوز گاهی  دلش میگیرد !

تقدیم به خودم!    

پ.ن سه:

چه میشود ؟؟؟؟؟؟؟؟

اگر کمی نقد هم همراه سخنان گرانبهایتان باشد ....!