فصل المدرسه / فصلِ مدرســـــه (عربی و فارسی)

فصل المدرسه / فصلِ مدرســـــه

خلص وکت العطله و اشتد العزم

اتهیت الاطفال فصل المدرســـــه

جهّزت کتب او دفاتر للذهـــاب

قیدت بلصف ریاضه او هندسـه

***

قادرانه الشتاء و اتانه الخریــــــف

سقطت اوراق الشجر فرشت الگاع

صفره سفرتنه اصبحت اول صباح

شدّت اعیون الغضب باخر متـاع

***

طلعت الشمس الحبیبه امن الشرق

نورها ساطع لزم درب الظـــــــلام

شالت اهموم المچبیه اعلی الگلوب

قادرانه الضیم و اغیومه ابختـــــام

***

اولاد عطشانه تقادر للشطـــــــوط

تشرب ابمای العذب زمزم هــواه

استاد بلصف ینتظر جیت الحبیب

طالع اسمه بلدفاتر ما لگــــــــاه

***

اشگد جمیله الدیره البیهه شباب

تارکه ابیوت الاهالی او ترتسم

ابهمّه تتحاشد او تدرس بلعلوم

مو تفاخر کسب غیره او تبتسم

***

گوم یا طالب وصل وکت الذهاب

فتح باب المدرسه البابا حظــــر

والمعلم جالس او ینظر سماک

والمعاون واگف ابدرب الخطر

***

یا عزیزی دیر بالک بلـــدروب

جیّتک للمدرسه اتوجّه صحــیح

عاین السیّاره و الموتر سیکـــل

لا تردمک خوفی منک لا تطیح

***

حافظ ابکتبک او جهّز عدتـــــک

لا تخالط طفل ما عنده شعـــــــور

صاحب الزینین و الشاطـــر دواک

ناجح احسب روحک ابفرحه تزور

***

یا بعد روحی اوصّیک ابکــــــلام

حطه عد عیناک  و اتوجّه لی زین

احترم کل استاد و امعلم الدروس

تدری ارضه نابعه منهه الحنــین

***

لا تناسی اقرا و اکتب کل دروس

صین صوت العلّمک و اتفهـّـمه

باوع الصبّوره لامسهه القلــــم

تابع التوضیح زین اتعلّمـــــه

***

یبنی صک السانک الیبتر الناس

لا تفشر خل ضمیرک حاکمک

اتکلم ابجد او رخاوه و احترام

حتی لو شفته عدوک ظالمـک

***

الوالدین اتبع حچیهم مو خلاف

و الهدف واحد یسیرونک ایّام

لا تعاندهم او تندم یا دخیـــل

صیر جنه الهم او طاوعهم تمام

***

ارد انشدک و استمع یا هل ولـــــی

هم تباشر ولدک ابکل مدرســـــه

واجب اتراجع او تسئل کل دروس

و الاخلاق المهم لازم تلمســــــه

***

جرب الخوه او باشر هل طبیـــــب

و المعلم ما اظن عنده قصـــــــــور

استاد متخصص ابکل محنه او نجیب

ابگلبه ما یاجد تکبر لا غـــــــرور

***

اختم اشعاری ابصلاة اعلی النبی

الله یستر هل شباب الزاهــــره

یغسل اگلوب العطاشه بلصلاة

ابمای زمزم من دموع الماطره

***

معنی:

فصلِ تعطیلی گذشته وقـــتِ درس

سروران آماده گشته مدرســـــــه

جور کردن دفتر و کیف وکتـــاب

ثبت نام در ورزش و درهندســـــه

***

فصل سرما را گریزان رفته اســــت

چونکه پاییز آمده برگِ خـــــــزان

سفره ی زردی شده اولِ صبــــــح

چشم بسته خش خش برگش نهان

***

خطِ زردی روشنی زد در طلوع

نور آن پویا و تاریکی بریــــــد

پاک کرده غم  که دلها شادمــان

ابرهایِ مرده در رویا ندیـــــــد

***

سروران تشنه به سوی رودهــــــا

آب صافِ زمزمی نوشیده انــــــد

استاد در کلبه به چشم انتظـــــــار

گشت اسمش در ورق بوسیده اند

***

چه قشنگِ جایی که دانش گراست

زندگی را گر فدای پـــــــرورش

با تلاش و کوشش وصبر و جهــاد

بی تفاخر کسب کرده دلبـــرش

***

پاشو شاگردم که وقتِ رفتنت

باز کرده بابا درب مدرســــه

منتظر مانده معلم در کلاس

آن معلم دوستدارت دربسـه

***

حواست باشه ز هنگامِ سفـــــر

با توجّه راه را جویا کنـــــــی

چشمِ خو را باز کن ای قاصدک

خود رو و ماشین را پیدا کنـی

***

کیف و اموالت نگه دار از غریـــب

با رفیقان بدی همراه نشــــــــــو

با زرنگان دوست ماندن بهتر است

توی شادی های نم گمراه نشو

***

گوش کن حرف دلم فدات بشم

باشه در قلبت بماند یاد بــــــود

احترامِ دیگران رسمی بـــــــود

با صدایِ دلربایش دل گشــــود

***

درس خواندن پله ی پیروزی است

گوش کن حرفِ معلم با ســـــرور

چشم در تخته نما هر چه نوشــت

هوش و قلبت را فدا کن بی غرور

***

با تو فرزندم ببند آن غیبتــــــی

حرف بد زشتِ غذایِ ابلهــــــان

با کلام عاشقانه یار بــــــــــاش

گرچه همصحبتِ تو شد ظالمان

***

همرهِ دردِ پدر مادر چه خـــوب

هدفِ آنها بدان دور از خلـــاف

دشمنی کردن با آنها آتش است

در بهشتت قصر گم گشته مضاف

***

از تو می پرسم بگو ای ولی جان

رفتی دید و بازدیدش تا به حال

سر زدن نزدِ معلم واجب اسـت

خالی مانده از جوابت این سئوال

***

سر بزن پیشِ معلم او پزشـــک

فکر نکن این قافله اهلِ گـــناه

فردِ متخصص و در کارش نجیب

بی تکبر باطنش ترس از خـــدا

***

ختم میدم شعر خود را با صـــــلات

خدا یارِ این جوانانِ غیـــــــــــــور

با نمازش قلب ها را شستشـــــــو

با آب زمزم اشک باران کرده نور

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/06/1391