راز تو

در آرامش شبهاي غزلناك غم‌آلود

دست تو آمد و روح مرا همچو جامي وهم آلود

به يك جرعه، بهانه بدمستي ايام كرد.

تو ماندي من و خيال تكرار آرامش شب شاپركها

كه با رمز و راز جادوي سفيد حرفهايت

پرده هاي شب و اشك را مي‌كشيدم

شب بود و تو و طعم شرابي بوسة شيرين مهتاب

كه به يك لبخند هزار ساله مي‌ماند

منو تجربة نبرد فردا كه هنوز تازه به آغاز مي‌ماند.