مرو دیگر

نگارینا غم ِعشقت مرا کرده 

بدین حالت مرو دیگر

دلم با خود مبر دیگر

ببین دیده پر از آبم

مرو تنها

بیا رحمی کن برین شیدا

نکن رسوا

تو آن توشه که با خود

می بری آسان

به یکدم بر زمین بگذار

نگر بر آن

دلی که برده ای از من

در آن بنگر

چه زخمی خورده است بر آن

که خون افشاند او یکسر

صفای عمر من بودی 

چرا رفتی ، چرا رفتی ؟

به عشقت پایبند بودم

به هجرت چون به بند گشتم

دریغا کاش می بردی

مرا چون سایه دنبالت

تو می خواهی 

چرا زارم؟

به هجر خود

نیازارم

مرو دیگر

تو آن آهوئی هستی

که با غمزه

شکارم کردی و رفتی

دگر باز آ

ببین من جسمِ بی جانم

مدد از تو طمع دارم

تو لطفی کن بدین حالم

بیا امشب به بالینم

مسیحایم

نفس هایم به تنگ آمد

دگر از تو خبر نآمد

مرو دیگر مرو دیگر

=====================

با عذر تقصیر از شما اساتید ، میدانم که متن فوق معجونی است از ایرادات ادبی ، که چندین سال پیش برای مرثیۀ دلِ خودم نوشتم ، واکنون که این دل دوباره جانی گرفته بود باز دست وا اسفا بر سر گرفته ام و مکرر همان متن جایزم شد

درودتان باد که راه گشای ذوق ناقصم خواهید شد با نقد مهر پرورتان