خاک یخ

ای پرنده

آسمانها را ببین

بر زمین منگر که احساسی ندارد خاک یخ.

بالها را

از عطش سیراب کن

شاید ت فردا نباشد بال پروازی چنین .

پرده تاریک شب را

اینقدر زیبا چه کس ؟

کرده با پولک چنین دوزندگی های ظریف.

هر شبی از آسمان

پولکی از سقف می افتد به کف.

ثبت کن پرواز را

در این کتاب ماندنی

شایدت فردا نباشد بال پروازی چنین.

این اولین شعر نوبود که سرودم و مربوط به سالها پیش میباشد . ایرادات شعری  را به حساب