خدایا همین بود رحم نکن بزن بش

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر فرامک سلیمانی دشتکی(مازیار)

آخرین اشعار ناب فرامک سلیمانی دشتکی(مازیار)

خدایا همین بود رحم نکن بزن بش آناهی عشقِ ممنوعه باز دیشب بر جهان تف کرده ام با خدایم بر تو و زیباییت اف کرده ام ، دیشب اما با خودم بازهم تصادف کرده ام خرده ام با مغز بر میخی ز تقدیرم ، در جهانی کودک اما پیر پیرم ، خدایا دارم از این عشق می میرم الهی گم شوی بر خلافِ خانه ات حرکت کنی ، در بیابانی پر از مارو رطیل دور از چشمانِ این مردم شوی خوار در این دهر گردی با تمامِ آشنایان قهر گردی سر نهی بر کوه برفی با صدای آه من بهمن شودآنقَدَر بیچاره گردی که برایت لانه ی کفتارها مامن شود با شغالان خو کنی سالها تنها بیفتی بو کنی یادت افتادم دوباره بر خودم تف کرده ام با خدایم بر تو و آن عشق تو اف کرده ام الهی سالها از آنچه می خواهی به ناحق دور گردی و به هرکاری که بیزاری از آن مجبور گردی خانه ات پر گردد از آن سوسکهای بالدارِ چندش آور که وقتِ عشقبازی کنند بر گیسوانت رقص و بازی الهی بینیت گردد چو اول روز هستی دیگرش با هیچ جراحی نیاسایی به زیبایی از آن پس زشت گردی در پی یک خشت گردی تا چنان کوبی به فرقت پیشِ چشمانت ببینی روزِ مرگت الهی گوشهایت وال گردند هم چونان دو بال گردند باد آید زیرشان بالا روی در حین مستی بر خوری بر شاخه ی تیز درختی گوشها گردند پاره مانی آخر تا ابد در حسرت یک گوشواره الهی چشمهایت لوچ گردد هر چه گل یا پوچ را بازی کنی بدبیاری پوچ گردد خدایا همین بود رحم نکن بزن بش

۰

شاعر درخواست نقد دارد