شبانه

کوچه تاریک میان سگ وماه
مانده بغضی درگلوازدیرباز.......
این شبانه این سکوت مشکوک
ناگهان بشکست کودکی باگریه هایش.....
می گذاردمادرش پستان گرمی دردهانش.......
شیشه ی قاب تنهایی فروریخت......
سگی دردوردست عوعوکنان
کرداعلامشجاعت!.......
رگ های کوچه درزیرپایم
چون دانه های تسبیح می خورندبرهم........
شعله ی فانوس دردستم
پت پت کُنان می گرددخاموش!......
بادی ازسمت شمال بازی می کند
دربین درختان صنوبر.......
آب سردچشمه
ازپلکان جوی می گرددسرازیر......
دخترکی درپشت پنجره
درنورفانوس می زندشانه برموی بلندش........
ناگهان احساس کردم
دردرونم چیزی می جوشد!
شاید مثل حسّ بلوغ.......
ازپروانه پرسیدم:
که آیااین حسّ بلوغ همان عشق است
شایدازخواهرم پروانه پرسیدم!!.......



درود برشما
زیبا قلم زدید
شعراتون رابهم‌ریخته ارسال میکنید
بهتره که درستش کنیم که مخاطب گیج و دلزده نشه
چیدمان شعر سپید خیلی مهمه
موفق باشید

درود بزرگوار
جالب و زیباست
آهنگ نیمایی ندارد
تشکر از استاد بانو عجم گرامی
بابت چیدمان این سپید عالی