کعبه ی افسوس(ناقوس شکسته) ( صلیب سوخته)

سلام

مطالبی چند علی رغم قصور اندیشه

کعبه ی افسوس(ناقوس شکسته) ( صلیب سوخته)
عنوان توجه را جلب می کند
سه عنوان در یک عنوان یادآور تثلیث

با توجه به مطلبی که در اثر قبلی در مورد واژه ی بارگاه گفتم مخاطب در رگ حرف به حرف آثار شریف خیمه باید بزند چرا که دفینه هایی زیر حرف به حرف می تواند خفته باشد
عنوان امور منفی ای را ذکر می کند در سه سطر اول نیز این مطلب را شاهدیم

آنان که رویای تاج آفتاب را
تاجی از آفتاب
آفتابی که تاج دارد

در سر می پروراندند
تامل در چرایی جدایی این سطر از سطر قبل

بارها خورشید را در صورتم له می کردند
خود خورشید را له کردن در صورت
معنای دیگر خورشید من بودم
آنان در جست و جوی تاجی از آفتاب خورشید بودند حال آنکه خورشید مجسم من بودم
کلمه ای را تغییر دهیم ببینیم معنا چه می شود
له فتحه ل برای او
صورت را معادل وجه بگیریم
کل شىء هالک الا وجهه
ان الله خلق آدم علی صورته
در عهد عتیق نیز نقل است که آمده است
پس خدا آدم را به صورت خود آفرید

دو سطر اول امری ذهنی
اما سطر سوم امری عینی
نمود آن تخیل ها در بیرون به صورت خورشید له کردگی در صورت خود را نشان می دهد
با توجه به افعال و نیز کلمه بارها استمرار را شاهدیم
امر کوچک در بزرگ له می شود حال خورشید به آن وسعت در صورت که کوچک است له می شده است
از سطر سوم مظلومیتی مشاهده می شود که بارها اتفاق افتاده است و افتاده است از آن طرف استقامت را شاهدیم که علی رغم این همه خورشید له کردگی همچنان صورت پابرجاست
نوعی حافظ گونگی درین سه سطر استشمام می شود
بوق و کرناشان آنگونه بود اما در عمل به نحو دیگری سلوک کردند
البته می توان حالت عکس ریاگونه را نیز بیان کرد
درون رویاهای زیبایی داشت اما برون نازیبا بود
خلاف ریا که درون نازیبا و برون زیبا

مطلبی را ظاهرا جناب استاد هیچکاک فرمودند چیزی به اسم صورت وجود ندارد تا زمانی که نور بهش نتابیده است وجود ندارد

برخی ارتباطات

آن زمان آفتاب زمان سنج
رویا معمولا در غیاب آفتاب
آفتاب پروراننده گیاهان
تاج و بار یافتن مرتبط با پادشاه
سر با صورت
نور آفتاب و رنگ صورتی
ارتباط دو فعل
تاج خورشیدی

عید فطر
۱۱ فروردین ۴
سیاوش